9. A-politiek

Zo, dit was weer een zware boterham en zeer tijd- en omzetrovend.  Maar ik denk dat ik hiermee deels tegemoet kom aan de vraag van de collega's boekhouders en aan de fiscale ambtenaren die vrijdagavond in discussie zaten.  Dat ik ook al deels tegemoet kom en een bijkomende belofte plaats naar de goede fiscale ambtenaren dat ik ook aan hen zal denken, omdat zij dikwijls het slachtoffer worden van de streekverschillen in aanpak.  Dat er tussen elk beroep een aantal mensen zitten die minder bona fide zijn (natuurlijk ook bij de boekhouders, daarvoor diende eigenlijk de tuchtraad).  Vandaar de noodzaak aan de publicaties op het internet en het aanmelden aan Google van zo'n informatie en het belang van sites zoals http://www.webjournalistiek.be. Ik hoop dat ik met deze aanvulling ook deels tegemoet kom aan de vrees van een aantal (volgens mijn bescheiden mening foutief ingelichte) perslieden van de beroepsfederatie.  De personen uit de beroepsbond die me persoonlijk kennen en die aanwezig waren op de webloggersavond bij de VJV (http://www.vjv.info), weten wel beter.  Ook de persjournalist van Het Laatste Nieuws heeft aan de gesprekken van mijn aanwezige klanten op de uitgestelde rechtszitting op 16/11/05 te Kortrijk wellicht begrepen dat ik geen foefelaar ben die door de [... gecensureerd ...].  Hoeveel slachtoffers moeten er nog vallen na mij (als ik zou willen kan met mijn ervaring zou ik miljoenen kunnen verdienen met mijn IQ en ervaring, maar dat zal ik nooit willen omdat het geluk voor mij daar niet ligt [... gecensureerd ...]?

Dat ik mezelf omgekeerd echter opzettelijk in de vernieling zal stoppen door

[... gecensureerd ...]

[... gecensureerd ...]

[... gecensureerd ...]

blijven en wil ik ook eens een jobwending (zoals ze in Denemarken dikwijls doen; twee verschillende loopbanen, zou de levensduur enorm ten goede komen en het aantal depressies enorm beperken). Want ook ik heb drie prachtige kinderen die mij meer dan nodig hebben en die voor mij meer betekenen dan dit kleine onderdeel.  Zij staan nu allerhoogst in mijn waardenschaal.  Maar ook kinderen zijn slechts een tijdelijke opdracht en zijn een proces van loslaten, net zoals het leven dat in de fase daarna is. 

[... gecensureerd ...]

Als ik nu [... gecensureerd ...] omdat ik MEER doe dan het almaar kleinere vakje 'boekhouding/fiscaliteit', dan moeten ze zich conform gedragen:

Omgekeerd moet ik dan inderdaad definitief geschrapt worden in het kleine vakje 'boekhouder'::

[... gecensureerd ...] zich maar eens duidelijk volgende vraag stelt: Hoe krampachtiger ze reageren tegenover een tijdstrend die al ingezet is (c.q. dat de BTW-plichtige vrije beroepers meer en meer evolueren naar het statuut van handelaars):

De bewering van vervaging vrije beroepen en handelsberoepen komt trouwens niet van mij, maar van prominente figuren [... gecensureerd ...]

Tot slot, een taalbeschouwing: Vanwaar komt het woordje politiek (etymologisch)?

Wel we moeten ook teruggaan naar de invoering van de democratie, en dat was door de Grieken (het recht vindt haar oorsprong eerder in Knossos op Kreta).  Polis in het Grieks betekent: Stad en het waren stadsraden waarin niet iedereen maar toch vele notabelen mochten deelnemen aan de gesprekken van ahum... belang (dit werd zeer mooi uitgelegd in het handboek Latijn van het 1ste jaar bij mijn zoontje).   Intussen is het woordje 'polite' of vriendelijk in het Engels daar ook uit ontstaan, en dat kreeg de betekenis van 'vriendelijke' maar ik zie het als 'vriendjesbevrediging'.

De huidige politiek is namelijk echt een van het verdedigen van enorm veel belangen van tussenmaatschappelijke groeperingen.  De fiscale wetgeving op dit moment bestaat uit een verschrikkelijke opeenstapeling van eisen tot aftrekbaarheid van dezelfde belangengroepen (veiligheid; kinderopvang; horeca; autofederatie) en elke wijziging veroorzaakt een steeds complexere wetgeving.  Voor elke wet die Quicky wil afschaffen zijn er intussen tien nieuwe bijgekomen en nu is er al weer het voorstel om voor de onroerende goederen nog eens jobs bij de staat te creëren: Energiedeskundigen.  Men vergeet dat al deze staats-jobs moeten gefinancierd worden door het ondernemerschap en de bedrijven, waarvan de reserves op raken (zie Tijd; artikel solvabiliteitsdaling bij de verwerking van de laatste statistieken door de NBB).  In Wallonië tot 40% d ie voor de Staat werkt, in Vlaanderen tot 23%: Ik denk dat geen enkele economie zo'n last kan trekken met de toenemende prijsconcurrentie uit het buitenland.  En ook opnieuw deze belangen van deze mensen gaan door naar de politici en verlammen de politieke besluitvorming (na B-H-V; tewerkstelling van 20.000 nieuwe jobs; en de begroting via zware trucs van 500 mio EUR opbrengsten terwijl het over een verlies van 10 miljard EUR oninbare belastingvorderingen gaat;  loopt nu zelfs het eindeloopbaandebat vast).

En waarom? Omdat politici geen 'nee' kunnen zeggen en denken aan hun kiezers en ook aan hun eigenbelang denken.  Omdat hun vrienden op de posten zitten en iedereen van elkaar bezwarende informatie heeft.  In dat opzicht is het wellicht erfelijk en rebels bepaald dat ik a-politiek ben en zal blijven.  Maar net zoals ik wellicht een zeer goede boekhouder was omdat ik vanuit een andere (eerder wiskundig/wetenschappelijk) interesserichting kom, zou ik misschien wèl een goede politieker kunnen zijn omdat ik net tegendraads onwrikbaar a-politiek ben.  In dat geval zullen alle mensen die mij kennen, wel weten dat ze echter niets zullen moeten vragen aan mij en dat zoiets een omgekeerd effect heeft op mij.  Ook als voorzitter ontstond er in die zeer korte periode al een incidentje omdat ik niet zomaar bepaalde burgervragen inwillig: Als er geluidshinder is van een fabriek, durf ik vragen wie er al langer is: de fabriek of de klagers, en of er in de buurt veel personeelsleden wonen van die fabriek; als er hinder is over jeugdlawaai, durf ik vragen of die rondlopende jeugd net niet positief bevorderlijk is voor de veiligheid (er wordt meer ingebroken op afgelegen plaatsen waar geen beweging is) en dat we bovendien ook achter onze jeugd moeten staan; dat we ook achter de zelfstandigen moeten staan in de binnenstad van Kortrijk.  Ik laat mij niet zomaar voor de kar spannen voor gelijk welk euvel.  Ik wil wel een dialoog en ik wil gerust de buffer zijn in discussies en desnoods moeten ze maar alle schuld op mij schuiven.  Want daarvoor dient een voorzitter, dus eigenlijk stemt het overeen met de puntjes hierboven over een 'moderne boekhouder'.  Niet om naar buiten te komen of zich in de verkiezingen op te werpen als de man/vrouw die zogezegd alles verwezenlijkt heeft, of met alle gepikte ideeën placht af te komen die goed uitdraaiden en voor de rest zijn/haar paraplu opsteekt en zegt dat het 'de anderen hun schuld is', of 'de schuld van de economie'.  Ik ben eerder voor het principe: Wat misloopt, daar mag u de schuld van op mij schuiven; wat goed liep, dat komt door de uitvoerders zelf.

Een van de boeken die ik aan het schrijven ben, zal trouwens wellicht handelen over de wijze waarop mensen kennis opnemen, en over een alternatieve manier van studeren, niets met politiek hoor].

Om na het lezen van deze boterhammen terug te keren naar het begin te gaan en alles eens te herbekijken, klik hier.

VAN BELLE Jean Marc, Bellegoed, Bellegem, 20/11/05, 21:07 h 's avonds (gestart om 5:30 h deze morgen met de nodige tussenpauzes).

P.S.: Een student Geneeskunde neemt mij de benaming 'Rebel Van Belle uit Bellegoed, Bellegem' kwalijk (en de rilatine-pagina,die inderdaad slordig geworden is).  Misschien even toelichten.  Ik ben een Bruggeling, maar woonde zo'n kleine 10 jaren in Kortrijk.  Mijn echtgenote kwam plots met het idee 'Van Belletjes uit Bellegem' aan, en ik reageerde daar als een klein kindje op en het werd een nieuwe droom.  Ik heb wat bergen moeten verzetten daaarvoor, maar het is mij voorlopig gelukt.  De term 'Bellegoed' komt van de streek van Ieper, omdat onze familienaam verwijst naar een verre oorsprong uit 'Belle' (niet Bellegem) ofte Bailleul.   In de oorlog waren er minimaal twee 'bellegoeds', waarvan een op de baan van Ieper naar de Kemmelberg.  Van die boer had ik het originele plakkaatje 'Bellegoed' afgekocht, maar dat werd gestolen.  Intussen heb ik een nieuw laten maken, maar het ditmaal vastgezet op een paal in de grond.  Misschien is het arrogant dromen vorm te geven, maar mijn kinderen en ikzelf ben daar ook gelukkig mee (heb ik al gezegd dat ik me filosofisch het gelukkigst voel tussen eerlijke kinderen?).